Wielkopolski Park Narodowy, znany wszystkim mieszkańcom Poznania, dużo rzadziej odwiedzany jest przez przybyszy z innych części Polski. A szkoda, bo jest to miejsce, w którym można przynajmniej przez jeden dzień zupełnie zapomnieć o betonowych miastach z ich zgiełkiem i pośpiechem.
Zwiedzanie WPN dobrze jest zacząć od bardzo ciekawej wystawy przyrodniczej w siedzibie Parku. Wydaje się jednak, że trafia tu niewielu turystów, skoro w środku ciepłego lipcowego dnia byliśmy pierwszymi odwiedzającymi. Oglądanie bogatego świata roślin i zwierząt zamieszkujących Park cieszy tym bardziej, że w czasie wycieczki po trasach wyznaczonych na terenie WPN zdecydowanej większości z nich nie zobaczymy.
W czasie wizyty w Parku koniecznie trzeba wybrać się leśnym duktem co najmniej nad jedno z jezior np. Jezioro Góreckie lub Burzyńskie. Malowniczo wkomponowane w leśny krajobraz zachęcają do dłuższego odpoczynku i niespiesznego smakowania ciszy. Na szlaku spotkaliśmy jedynie pojedynczych turystów, cisza jest więc niczym niezmącona, poza śpiewem ptaków i innymi naturalnymi odgłosami lasu.
Dobrą bazą wypadową do zwiedzenia zarówno WPN, jak i pobliskich Rogalina i Kórnika jest miejscowość Mosina. My znaleźliśmy w niej nie tylko miłą prywatną kwaterę, ale również kolejny zielony zakątek z wieżą widokową i zaskakującą reklamą … strony internetowej Mosiny ułożoną z zielonych krzaczków i widoczną tylko ze wspomnianej wieży.
20 lipca 2012
