Wielbicieli trylogii Stiega Larssona „Millenium” nie trzeba chyba namawiać do odwiedzenia Sztokholmu. Po przeczytaniu książki (albo wysłuchaniu audiobooka, jak to było w moim przypadku) zapragnęłam na własne oczy zobaczyć te wszystkie Sodermalmy, Ostermalmy itd. Po przybyciu do Sztokholmu okazało się, że nasze marzenie jest na wyciągnięcie ręki. Wystarczy wybrać się do biura informacji turystycznej (oczywiście, meganowoczesnego) i kupić mapę Sztokholmu śladami bohaterów „Millenium”. Dzięki precyzyjnej mapie dotarłyśmy do wszystkich magicznych miejsc, takich jak budynek, w którym megadrogi apartament kupiła Lisbeth Salander, mieszkania Mikaela Blomkvista przy Bellmansgattan 1 czy Placu Mosebacke.
Na marginesie, „Millenium” uświadamia, jak ulotnej jest życie. Autor powieści przetłumaczonej na kilkadziesiąt języków, jednego z największych bestsellerów ostatnich lat, zmarł przedwcześnie w wieku 50 lat przed ukazaniem się pierwszej tomu. Nigdy nie dowiedział się, jak świetne książki napisał ani jak sławną stał się postacią. Pewnie do głowy mu też nie przyszło, że turyści z mapą w ręku szukać będą po Sztokholmie opisanych przez niego, fikcyjnych przecież, miejsc.
lipiec 2011
