Londyn – koniecznie w listopadzie!
Londyn trzeba zobaczyć w listopadzie. Wiem, brzmi dziwnie, ale byłam i widziałam na własne oczy cuda, których można doświadczyć w stolicy Anglii tylko w tym najbrzydszym z miesięcy. Faktycznie, jest zimno, pochmurno i pada. Nie na darmo jednak „londyńska pogoda” jest synonimem brzydkiej pogody. Łatwo trafić na „londyńską pogodę” nawet w maju, listopad nie zrobi zatem dużej różnicy. Co więcej, w listopadzie mamy w kalendarzu jeden dodatkowy dzień wolny od pracy, co często pozwala na skomponowanie co najmniej czwartego w roku długiego weekendu (to wyraźnie specjalność Polski :)). Dobrych pomysłów na zagospodarowanie nieciekawych listopadowych dni jakoś jednak nie widać. Ja zatem taki pomysł podaję, a Ciebie czytelniku zapraszam do skorzystania z najtańszych w roku ofert przelotów do jednej z najważniejszych światowych stolic, a wszystko co opisuję poniżej może stać się i Twoim udziałem. Zabierz ciepły szalik, rękawiczki i ruszaj w drogę!
Do Londynu w listopadzie wybraliśmy się w 2004 roku, mając dość standardowy plan zwiedzania. Jednakże w dniu polskiego Święta Niepodległości (11 listopada) zaskoczyli nas spotykani na ulicy ludzie z czerwonymi makami wpiętymi w klapy marynarek. Gdy zbliżyliśmy się do katedry Westminsterskiej (Westminster Abbey), przed nami pojawiło się całe pole kwater pokrytych malutkimi krzyżami z przypiętymi intensywnie czerwonymi kwiatami. Okazało się, że jest to Field of Remembrance (Pole Pamięci), a my trafiliśmy na Remembrance Day (Dzień Pamięci) zwany też Poppy Day (Makowy Dzień). Święto to obchodzone jest we Wspólnocie Brytyjskiej od końca I wojny światowej, a jego celem jest upamiętnienie żołnierzy poległych w obronie jej niepodległości. Data nieprzypadkowo zbiega się z polskim świętem narodowym – odzyskanie przez Polskę niepodległości przypada przecież w ten sam dzień, w którym faktycznie zakończyła się pierwsza wojna światowa.
Widok czerwonych pól maków jest wzruszający, tak jak wzruszające jest, jak długo pozostaje pamięć po ludziach, których przedwcześnie zabrała wojna. Nam ogromną radość sprawił fakt, że przed najważniejszą londyńską katedrą nie zabrakło polskich akcentów, czyli krzyży z makami postawionymi dla upamiętnienia polskich żołnierzy, w tym oczywiście również lotników z Dywizjonu 303.
Jak się okazało, Remembrance Day stanowił jednak preludium do tego, czego mieliśmy doświadczyć w listopadowym Londynie dwa dni później. Trafiliśmy bowiem na Lord Mayor’s Show 2004. Lord Mayor Londynu to odpowiednik burmistrza. Stanowisko utworzono po raz pierwszy w 1189 r., ma ono więc ponad 800-letnią historię. Corocznie od 1535 roku wybór nowego Lorda Mayora łączy się z pełnymi przepychu uroczystościami (odbywają się one zawsze w drugą sobotę listopada). My mieliśmy zaszczyt uczestniczyć w obchodach związanych z wyborem na burmistrza Londynu Michaela Savory. Z licznych atrakcji towarzyszących wyborowi dwie robią największe wrażenie. Pierwsza to wspaniała parada ulicami Londynu, którą mimo wyjątkowo niskiej temperatury obserwowaliśmy z zaciekawieniem przez ponad 2,5 godziny. Pomysłowość w tworzeniu strojów i prezentacji w mieście tak kreatywnym jak Londyn nie zna granic, a występują wszyscy – szkoły, żołnierze, firmy, organizacje charytatywne, stowarzyszenia i fundacje – każdy, komu fantazja nakazuje wziąć udział w wielkim święcie miasta.
Kulminacyjnym punktem parady jest, odbywany od ok. 780 lat, przejazd nowowybranego burmistrza piękną karetą z City do Royal Court of Justice w Westminsterze, gdzie przed królową zaprzysięga on swą lojalność wobec brytyjskiej korony. W 2004 r. nam również Lord Mayor pomachał, czuliśmy się więc wyróżnieni.
Drugą wielką atrakcją tego dnia był pokaz sztucznych ogni nad Tamizą, który dobitnie przypomniał o potędze brytyjskiego imperium. Wrażenia niezapomniane i tak wspaniałe, że w ferworze zabawy zupełnie umknął nam fakt, że otaczała nas naprawdę brzydka listopadowa aura:)
listopad 2004
