Salzburg jest tak ładnym miastem, że nawet siąpiący deszcz i zachmurzone wrześniowe niebo nie potrafiły odebrać mu uroku. Ja trafiłam do Salzburga przejazdem, po drodze w Alpy, mogłam mu zatem poświęcić tylko kilka godzin. To stanowczo za mało. Salzburg jest bowiem jednym z tych miast, które idealnie nadają się na weekendowy wypad. Nie za duże, ale pełne zabytków, wszędzie można bez problemu dostać się pieszo, a po trudach zwiedzania przyjemnie można w nim spędzić czas w jednej ze słynnych na całą Europę kawiarni.
Historia Salzburga jest imponująca i zaczyna się w VII wieku, gdy dotarł na te tereny św. Rupert. On nadał miastu pochodzącą od soli nazwę (Salzburg czyli zamek solny, stąd miasto zwano dawniej po polsku Solnogrodem), a także założył jeden z pierwszych klasztorów na świecie, ufundowany w 696 r. klasztor św. Ruperta. Z Salzburga pochodzi wiele znanych postaci, w tym tacy kompozytorzy jak Herbert von Karajan czy Joseph Mohr, autor najsłynniejszej na świecie kolędy „Cicha noc”. Najważniejszą jednak osobą kojarzoną z Salzburgiem jest Wolfgang Amadeusz Mozart. Tu się urodził, dorastał i tu uzyskał pierwszą pracę. Nic zatem dziwnego, że ślady Mozarta spotyka się na każdym kroku, a koncerty obejmujące utwory genialnego kompozytora rozbrzmiewają w różnych częściach miasta.
Salzburg olśniewa bogactwem baroku, na mnie jednak największe wrażenie wywarły dwa miejsca z barokiem niezwiązane. Wyjątkową atmosferę ma cichy cmentarz św. Piotra malowniczo położony na zboczu Góry Mnichów, będący częstym tematem malarstwa romantycznego. Cmentarz był pierwszym miejscem pochówku chrześcijan od czasów rzymskich, a najstarsze zachowane płyty nagrobne pochodzą z XIII w. Drugim miejscem wyjątkowej urody jest kościół Franciszkanów, w którego wnętrzu znaleźć można romańską nawę i piękne gotyckie sklepienie.
Obowiązkowym punktem zwiedzania Salzburga jest także wyjazd do zamku-twierdzy, skąd rozciąga się urzekająca panorama całej okolicy, z Alpami Salzburskimi w tle.
wrzesień 2008
